کد مطلب:26933 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

آيا اين حقيقت دارد كه دين، هستي را معنادار ميكند؟

پاسخ، مثبت است و علت آن نيز، حكيم بودن خالق هستي است. حكيم به كسي گفته ميشود كه افعال خود را به بهترين وجه، از نزديكترين راه انجام ميدهد، و از هر گونه كار نادرست و ناموزون و خلاف پرهيز ميكند. حكمت آفريدگار ايجاب ميكند كه هستي، معنايي داشته باشد; بنابراين، خداوندي كه فرمانرواي حق است، هيچ معبودي جز او نيست، و پروردگار عرش كريم است، برتر از آن است كه جهان هستي را بيهوده و بي هدف آفريده باشد. (مؤمنون / 116)

بررسي آيات قرآن نيز نشان ميدهد كه هستي جهان و بشر، به خاطر آگاهي از صفات خدا (طلاق / 12); عبادت (ذاريات / 56) و آزمون و تربيت بشر (هود / 7) و براي بهرهگيري از رحمت خدا (هود / 119) است; بنابراين، حكيم بودن خداوند، اقتضا ميكند كه هستي معنادار باشد نه بيمعنا.